Argazkiekin hausnartuz

kaixo! klase teoriko honetan Curriculumaren gaian testuinguratzeko, curriculuma zer den eta zein mota dauden ikusi genuen. Hezkuntzan, curriculuma ikaskuntza-prozesu bat osatzen duten helburu, gaitasun, metodo eta ebaluazioen multzoa da eta ondorengo motak bereizten dira; nulua, normala edo ofiziala, ezkutua eta erreala. Lehena, lantzen ez diren gaiek osatzen dute; bigarrena, adostutakoa eta bete beharreko curriculuma da, hau da, gobernuak zehaztutako printzipioak adierazten dituena eta derrigorrezkoa dena; hirugarrena, zuzenean landu ez arren eta formalean agertzen ez den arren betetzen den curriculuma da; eta azkena, amaierarako benetan bete dena da.

Aurreko horren inguruan gehiago jakiteko asmoz eta praktikan jartzeko, egungo egoera batzuekin argazkiak landu genituen eta horren inguruko hausnarketak egin.

Lanketa horrekin eta taldean hitz egin ondoren atera nuen (eta baita taldeak ere) ondorio nagusia ondorengoa da; askotan hitzez esandakoak ez duela zerikusirik egiten dugunarekin, bai egunerokotasunean, zein bizitzan zehar edo hezkuntzan. Esaterako, berdintasunaren ingurua behatzen badugu denok nahi dugu berdin tratatuak izatea, eta ez hori bakarrik, hori aldarrikatzeko ere zenbait ekintza ere egin ohi ditugu, baina gero errealitateak ez digu hori erakusten; izan ere, lehenak gara neska eta mutilak bereizten ditugunak edozein eremutan, esaterako janzkeran, zereginetan, beraiengandik espero ditugun ekintza zein emaitzetan, etab. (Curriculum ezkutua). Gainera, ezberdintasun horiek indartzen dituzten estereotipoak oso ohikoak dira gure gizartean eta horietako batzuk landutako argazkietan agertzen dira, adibidez: emakumeak "edozer" egiten duela diruaren edo opari baten truke, emakume askok gizonezkoen "boterea" edo haien "azpitik egotea" onartzen dutela, gizonezkoek emakumezkoek baino soldata altuagoa izatea lan berdina eginda...

Honetaz gain, hezkuntza munduan gehiago murgilduz eta gure gaiari helduz, errealitate ukaezina da irakasleek beren inguruan duten presioa (curriculuma, gurasoak, programazioa...) eta horrek askotan hezkuntzan duen eragina. Irakasleak arma boteretsuak dituzte ikasleen aurrean, zuzenki nahiz zeharka materiak, edukiak eta ideia asko helarazteko aukera baitute eta haur horien garapena "beraien esku" baitago.

Presio horren barruan, denbora falta ere egon daitekeela esan dezakegu. Arrazoi hori dela medio irakasle askok ikasle guztiak berdin tratatzen dituzte, helburu jakin eta berdina lortzeko, haur bakoitzaren garapena eta gaitasunak kontuan izan gabe. Nire ustez, beharrezkoa da irakasleak haur bakoitza ezagutzea, gauzak barneratzeko momentuak daudela jakitea eta horren arabera esku-hartzea, baina gaur egungo hezkuntza ia ezinezkoa litzateke hori lortzea eta gutxiago egungo murrizketak direla eta.

Haunarketa honekin amaitzeko, lasean atera genituen zenbait ideia esanguratsuak eta aipatu beharrezkoak iruditu zaizkit, gure etorkizunean eragina izan baidezaketela uste dut eta. Hortaz, irakasleari bere lana gustatu behar zaiola, bokazionala izan behar duela eta berak erakutsi eta irakasten duen moduan, ikasleengandik ere ikas dezakeela jakin behar duela uste dut; betiere ikasleen lekuan jarriz eta enpataz jokatuz.

Ondorengo bi argazkiak (taldean esanguratsuenak egin zaizkigunak) aurretik aipaturikoari erreferentzia egitean gain argiak eta esan nahi denarekiko zuzenak direla uste dut.